Kondizionamendu klasikoa (Pauloven txakurra)

Ivan Paulovek azaldu eban: ikasketa bateragarria da. Aristotelesek filosofoak behin esan eban: “Gauza bi alkarregaz gertatzen diranean, baten agerketak, bestea ekarriko deusku burura”. Honeri, HURBILTASUNAREN LEGEA deritzo. Horretan oinarrituta, Paulovek hainbat behaketa egin ebazan eta horren ondorioz honako eskema hau diseinatu eban.

		ESTIMULUA		ERANTZUNA
	+	E. I. inkondizionatua (bazkaria)		R. I. (berezko harremana) (salibatzea)
E. neutroa (soinua)		E. C. kondizionatua (soniua)		R. C. (salibatzea)

E. I. ͢   R. I. azaldu eta gero, saio batzuekaz eta entrenatuz, hasiera batean erantzunik sortarazten ez eban estimulu batek, erantzun inkondizionatu berdina lortu ahal zala erakutsi eban: estimulu inkondizionatuari beste estimulu bat gehituz, era kontingente batean erantzun kondizionatu bat lortuko dau.

Adibidez: janariari kanpai baten soinua. Hau hainbat aldiz egingo bagenu txakurrak amaituko dau salibatzen bakarrik soinua entzuterakoan. EC͢  RC